De “overlever” (schizoïde)

Ontstaansfocus: 0-3 maanden

De eerste behoefte van de kleine baby is op aarde te komen, helemaal in het lichaam aanwezig te kunnen zijn in alle warmte en veiligheid. Het gaat om welkom zijn als een lichamelijke ervaring. De ouders nodigen van nature het kindje uit in het lichaam te komen door het kindje aan te kijken (de ogen), er tegen te praten (de oren) en het aan te raken (de huid): welkom, het is goed hier te zijn.

Als aan deze behoefte niet is voldaan, dan heeft het incarnatie proces (het in het lichaam komen) zich niet helemaal kunnen voltrekken. Op volwassen leeftijd uit zich dit door 'in het hoofd te zitten', overmatig te denken, of een gevoel van hier (op aarde) niet te horen, anders te zijn.
Dit wordt beleefd als een basale, existentiële onveiligheid en tegen die onveiligheid zoekt het lichaam een uitweg. Dat doet het door te vertrekken, er niet te zijn en uit het lichaamsgevoel te gaan.

Lichaam

Het lichaam heeft vaak iets schokkerigs, houterigs en er is letterlijk weinig body. Lichaamsonderdelen lijken niet bij elkaar te horen, soms staan ze schots en scheef. Er is veel energie in de ogen, die voortdurend aanwezigheid lijken te zoeken. Onderliggend is er een angst er niet te mogen zijn.

Primaire verlies

Veilig welkom hier op aarde.

Secundaire winst

Creativiteit, kunstzinnigheid, veel ideeën, spiritualiteit (zonder body).

Subtypes

1. De "angstige": wegkruipen, liever niet opvallen
2. De "bijzondere": onderliggende angst wordt gesublimeerd tot de houding heel speciaal te zijn